Vandaag een heel inspirerende bijeenkomst gehad over de Sociale Marke. De opdracht is om te komen tot nieuwe instituties, tot nieuwe omgangsvormen en in ieder geval tot nieuw denken over het landelijk gebied in Salland. De term is misschien ietwat vreemd maar het gaat om het versterken van gemeenschappelijkheid in het landelijk gebied vanuit de behoefte van mensen die er wonen, werken, bezitten, bezoeken. Met een groep van 13 deskundigen constateerden we dat de mensen meer kunnen en ook moeten kunnen oppakken, dan nu door de overheid wordt toegestaan. Dat constateert het SPB deze dagen ook als een positieve ontwikkeling voor de toekomst.
Wat ik me realiseerde is dat we als we het hebben over onze leefomgeving, we - misschien is het vooral mijn eigen afwijking - afgeleid worden door de methodiek en de structuur van de overheid. Ik laat me dus telkens weer in, ik redeneer vanuit de lijnen van de overheid. En dat geeft niet altijd energie want de overheid is in veel gevallen nog afhoudend. Overigens niet overal en altijd.
De Sociale Marke konden we nog niet scherp invullen. Het mag in ieder geval geen nieuwe laag, instituut, organisatie worden, want er zijn al zoveel lokale initiatieven. Maar het is een manier van werken, met eigen wetmatigheid. Meer een programma dan een project.
Iets als Toegewijd Landschap dat IJssellandschap als uitgangspunt heeft gekozen. IJssellandschap heeft er groot aantal projecten mee ontwikkeld en gefinancierd gekregen. Dus het concept heeft gewerkt. Daar heb ik mijn steentje aan mogen bijdragen.
Ondertussen zijn we druk met de eerste nieuwe IJsselhoeven activiteiten, hou ik me met regelgeving tav functieverandering bezig voor Toer de Boer op. Een project dat dus weinig te maken heeft met de Sociale Marke. Want nu ben je echt aan het reageren op regels en procedures die het streekplan vaststelt. Dat is iets heel anders.
Veel belangrijker dan de rest: we hebben we een heel plezierige Sinterklaas en famille gehad. Goede surprises, gedichten, stekeligheden en lievigheden, zoals het hoort.

Ik ben wel druk met deze notities de laatste tijd maar de verkiezingen houden me bezig.
Er is verschil tussen besturen en politiek bedrijven. Besturen is principes hebben, compromissen sluiten en die verkopen. In die volgorde. Politiek is de andere volgorde: verkopen/ermee wegkomen, compromissen sluiten en principes hebben. Zeker in verkiezingstijd.
Het moet worden gezegd, politiek verkopen als staatsmanschap lukt het CDA beter dan de PvdA op dit moment. En zelfs beter dan de VVD. Want het is eigenlijk hun kabinet: liberalisme, financiën, privatisering, minder regels en dat allemaal met een dun waarden-en-normen sausje. In plaats van daarmee te scoren (waar is Hoogervorst?, vroeg van Oudenalle ook al!) denkt de VVD het Volksempfinden ter rechterzijde te moeten bedienen. Dat is die partij onwaardig.
Het is alsof het CDA het op het juiste moment telkens klaar krijgt om de juiste politieke keuze te maken en dat als staatsmanschap de geschiedenis in te laten gaan. Dat was zo toen Fortuyn de boel op de kop zette. Balkenende sloot stilzwijgend en vol begrip aan bij de revolutie die F. aanrichtte, terwijl het CDA als Haags gebeuren evenveel boter op haar hoofd had als de andere partijen.
Hij kreeg het klaar om het geklungel in de strategie rondom de Europees grondwet (waardoor naar mijn stellige overtuiging het referendum negatief uitpakte) om te zetten in een opvatting dat Europa niet langer wordt gepruimd. Door er daarna niets meer aan te doen, ten goede of ten kwade, bestaat er geen Europa meer.
Uit het slecht managen van het drama rondom Hirsi Ali en Verdonk, daaruit wist hij (of was het Zalm?) zowaar een derde overgangskabinet te halen dat zoals ze hadden gepland het zoet van een economische opleving in heel de westerse wereld, ten volle kon uitbuiten. Het moet wel gek gaan als je een regering in een oplevende economie kunt wippen.
Terwijl in de VS misschien weer inhoudelijk gepraat kan worden na het smadelijke verlies van Bush, kan hier de besluitvorming rondom een deelname aan de oorlogen in Irak en nu weer de vredes(?)-missie in Afghanistan nog steeds niet besproken worden. Men komt ermee weg.
Balkenende is in de ogen van de mensen-met-een-kort-geweten een staatsman geworden en zo gedraagt hij zich ook. En al dat politiek opportunisme en ermee wegkomen wordt nu bij Bos door iedereen 'draaikonten' genoemd.
Maar genoeg over het oneerlijke en in ieder geval onechte van een verkiezingsstrijd: idols, de zwevende kiezer, de one-liners, de uitspraken die uit hun verband worden gehaald, het kontje, tegenwoordig het lontje van ….., de inhoudsloosheid.
Ik weet op wie ik ga stemmen. Advies nodig laat het me weten.

Het is een schijnheilige wereld. Vijf jaar geleden mocht je niets goeds van China zeggen. Nu doet alles wat mis is in China als het gaat om milieu, arbeidsmarkt, mensenrechten, het platteland, de vrijheid van meningsuiting, er niet meer toe, nu het een Aziatische grootmacht is. Iedereen wil er graag iets van meekrijgen, al is het maar een graantje. We hebben een verkeerde vriendschap met de machthebbers in Ethiopië, met de schurken in Kazachstan, Uzbekistan, zo belangrijk om invloed te houden in Afghanistan. En waarom willen we zo weinig weten van het feit dat 90 % van de opiumteelt uit Afghanistan komt, geïnvesteerd wordt in de schandalig rijke golfstaten, die we niet genoeg kunnen pamperen omdat daar de groei plaatsheeft en niet in Soedan, Kongo, Mali, Niger en ga maar door.
De Palestijnen in Gaza zijn we helemaal vergeten, het doden houdt niet op. Wat in het Middenoosten gebeurt heeft natuurlijk alles te maken met de Israëlisch - Palestijnse kwestie. Israel is daarbij het land dat automatisch vanuit het westen wordt ondersteund. En om welke motieven? Schuldgevoel of omdat het een Westers land is in de Arabische wereld. Een land waar je mee kunt dealen. Daarom mag het ook een atoommacht zijn. Je zou ik dat geval toch wel iets meer aandacht mogen geven aan het feit dat er een president is die allang niet meer geloofwaardig is en een premier die omhooggevallen is en zijn vak niet verstaat. Om het geheel te redden is er nu een nieuwe fascistische coalitiepartner (Lieberman) bijgekomen die op een wel erg cruciale positie in de regering terecht is gekomen, strategisch veiligheidsbeleid. De nederzettingen in Palestijns gebied breiden steeds verder uit. Maar dat zijn waarschijnlijk allemaal binnenlandse kwesties en die worden in westerse schijnheiligheid gemeden.
Zou er werkelijk iets veranderen nu de democraten weer de meerderheid hebben in het huis van afgevaardigden en misschien in de senaat? Over een verandering in Nederland durf ik het helemaal niet te hebben. Straks hebben nog eens te maken met JPB en Rita V.
Iets anders. De problemen op het platteland hebben we zo opgelost. Ik hoorde Rutte nu net zeggen: 3 huizen extra in een dorp en je hebt er een winkel bij! Het moet niet gekker worden. Gelukkig stond er in een latere journaaleditie: drie huizen, een extra arbeidsplaats. En dat kan beter kloppen.

Vanmiddag ga ik naar het programmabureau Veluwestroom in Wilp om vanuit de projecten waar ik in de IJsselvallei bij ben betrokken, aan te geven hoe een vervolg er eventueel uit zou kunnen zien en vooral hoeveel geld daar mee gemoeid is. Ik denk tenminste dat het daar om gaat.
Het heeft alles te maken met de zaken waar de mensen, die met het landelijk gebied te maken hebben bij provincie en gemeenten, mee bezig zijn deze maanden: het ILG, de WILG en het pMjP. Iemand die deze afkortingen kent, die weet wat het voorstelt en wat ze met elkaar te maken hebben, zit blijkbaar in het circuit dat al maanden door Nederland trekt en dat veel ambtenaren achter het bureau houdt. Ambtenaren die ook liever inhoudelijk bezig willen zijn. Het proceduraliseren is al maanden bezig en het gaat nog wel een paar maanden duren voor duidelijk is wat de overdracht van bevoegdheden van rijk naar provincie betekent. Verder gaat het om ontschotting (weer zo'n woord) en versimpelen van de procedures. Als dat onder controle is en het nieuwe beleid is vastgesteld, komen de provinciale verkiezingen en ook rondom dat moment vindt er veel intern gedoe plaats (betrekken van posities, afbakenen van bevoegdheden, thematische zwaartepunten).
Kortom, we moeten het doen met een ietwat gehandicapte overheid de komende tijd. Jammer, vooral nu de overheidsbureaucratie weer ter discussie staat.

De ziektekostenoperatie, de prijzenoorlog in de supermarkten zijn gunstig uitgevallen voor de consument. Het levensmiddelenpakket zou anders 8,2 % duurder zijn. Dat is goed nieuws.
De prijsdaling moet wel ergens verdiend zijn en de ontslagen bij Achmea, de problemen bij Laurus en de duimschroeven bij de toeleveranciers leiden tot extra maatschappelijke kosten. Maar dat mag de pret niet drukken.
Overigens denk ik dat de hele ziektekostenoperatie en de prijzenoorlog werken als een vermageringsdieet. In de meeste gevallen wordt het jo-jo-en. De extra prijsstijging die in het ziektekostenpakket wordt voorgesteld volgend jaar - tot 13,5 % - doet veel van de prijsdaling weer teniet. Dat blijkt ook wel uit het feit dat je de ziektekostenverzekeraars nauwelijks meer in de reclame ziet. Daar is nu geen geld meer voor en er zijn weinig verzekerden meer te bewegen van aanbieder te wisselen als je het over dergelijke prijsstijgingen hebt. Overigens zou in het hele van-ziektekosten-verander-circus maar 18 % daadwerkelijk gewisseld zijn. Meestal omdat het een collectief aanbod betrof? Is dat een succes?
De prijs van de pot Calvé pindakaas dus ook maar in de gaten houden.

Gisteravond waren Gert Jan Jansen en ik bij de volkssterrenwacht in Bussloo. Die had hulp gevraagd bij het zoeken naar subsidie voor de uitbreiding van het gebouw en de faciliteiten. Gert Jan maakte daar een onderscheid tussen donaties en subsidies. En dat is een heel helder en terecht onderscheid. We hebben het bestuur gesuggereerd dat ze goed moeten nadenken over wat ze nu precies willen, dus wat hun ambitie is. Meer bezoekers, meer aanbod, maar dat betekent ook meer vrijwilligers, een meer professionele aanpak en meer gedoe. Wil de club dat wel? Je moet het wel weten, wil je subsidie zien te krijgen. Wil je die hebben dan moet je wel meer laten zien dat wat je nu al doet. Dat verlangt iedere subsidieverlener. Anders moet je niet praten over subsidies maar over donaties: een bijdrage in de kosten van de sterrenwacht. Dat is een heel ander verhaal.

Gisteren meegedaan aan de manifestatie de Waarden van het Platteland, als rondleider op de Kranenkamp, het landgoed bij Klooster Sion. Het was een event georganiseerd door de landbouworganisaties, katholiek netwerk, Vrienden van het Platteland. Twee abdijen waren opgesteld voor het publiek. IJssellandschap verzorgde een wandeling over de Kranenkamp en Lies en ik leidden elk een aantal groepen rond en konden iets vertellen van Toegewijd Landschap. Dat paste naadloos op het thema van de dag.
De manifestatie was een groot succes. Meer dan 5000 bezoekers. Veel belangstelling voor het klooster, de boerentafelgesprekken over de waarden van het platteland, een drukbezochte oogstdankmis; de stands van eerlijke land- en tuinbouwproducten deden het heel goed. Er werd veel geconsumeerd.
Toevallig komt een dezer dag de film van Michiel van Erp in roulatie, Pretpark Nederland. Want hoe verheven het doel gisteren, het was toch weer een grote, publieksmanifestatie voor vooral veel 50+-sers; vol beleving, ideologie, identiteit en commercie. Goed in markt gezet zoals ook het chocoladefestival in Zutphen, de poldersport in Kamerik, shoppen in Bataviastad. Misschien is het met zoveel bezoekers toch weer meer pret dan contemplatie. Gelukkig zonder bier. Maar ja, iedereen wil Klooster Sion waar 15 Cisterciënzers bidden om de boel overeind te houden, ook wel eens van binnen zien.
Aan het einde van de dag dacht ik, laat de landbouw, laat de boeren zo toegankelijk, zo maatschappelijk betrokken blijven als ze vandaag weer lieten zien.

Drukke tijden. Veel verkeer over subsidieaanvragen, extra vragen ter verduidelijking, verantwoordingen en verslagen. Ook uitslagen. GS van Gelderland heeft vandaag positief beslist over de aanvragen waar ze over gaan. Helaas lukt het in Gelderland itt Overijssel, nog niet om de aanvraag er in een keer doorheen te krijgen, want er zijn ook nog andere potjes die moeten beschikken.
Het gaat nog steeds heel erg goed en we beginnen op 5-10-met volle energie te werken aan het project 'Werken aan IJsselhoeven'.Als de aanvragen voor het Blote Voeten Pad ook nog positief wordt beoordeeld dan scoor ik heel erg goed.
Het is nog steeds een heel circus om subsidies rond te krijgen. Zoals het er nu uitziet zal het Investeringsbudget Landelijk Gebied, het beroemde ILG dat alle potjes zou vervangen en alle schotten afbreken, maar een fractie (alla, een grote fractie) van alle subsidiestromen gaan bundelen. Iemand vanuit het Ministerie van LNV had het over maar 20%. Misschien is het iets meer, maar het blijft belangrijk overal geld te zoeken en te vinden.
Wat zal de Europese bureaucratie trouwens weer allemaal aan nieuwe criteria en jargon opleveren als basis voor de nieuwe programma's? In ieder geval deze keer, innovatie, economie, arbeid, kwaliteit, infrastructuur, veiligheid. En wen maar vast aan ETS (Europese Territoriale Samenwerking) in plaats van INTERREG.
Vind ik dit eigenlijk allemaal wel leuk? Wel als ik kan scoren.
Maar het is ook weer heel bijzonder om met een paar ondernemers te discussiëren tot 's avonds laat over wat wel en niet mag in een streekwinkel, wat een nevenactiviteit is of hoe je ambtenaren moet zien te winnen voor je ideeën. Dat gebeurt allemaal in het kader van het project van Toer de Boer op waar we bezig zijn om betere regelingen met de gemeenten te krijgen dan nu het geval is en het streekplan toestaat.
D'r gebeurt dus van alles en het was goed dat Marja van der Tas, voorzitter van de reconstructiecommissie, op bezoek op de Blankemate, daar iets van meekreeg en Willemien en ik haar konden vertellen over alle initiatieven van IJsselhoeven maar ook van VIJZ, Toer de Boer op, die gonzen in de IJsselvallei.
Eigenlijk ben ik er zo betrokken dat ik steeds meer en, in ieder geval te vaak, vergeet dat ik er mijn geld mee moet verdienen. Dat is een zorg.

Zondag mijn verjaardag gevierd. Met mooi weer, een aangenaam gezelschap gasten, vooral velen met wie ik plezierig samenwerk in een paar projecten. En mijn onovertroffen familie die zorgden dat er tijdig lekkere dingen te eten en te drinken waren.
Weer een mijlpaal, maar een die je eigenlijk niet hardop durft te schrijven. Maar een mens is zo jong ……… . Ik vind dat ook echt. Soms voel ik me ouder dan ik werkelijk ben maar meestal toch een stuk jonger. Die vaart moet er in blijven.
Toch vraag ik me af wat de politiek bedoelt als ze zegt dat mensen langer moeten doorwerken. Ik denk dat 25% van mijn leeftijdgenoten nog werkt. Doorwerken tot 67? Hoeveel mensen houden het lichamelijk vol en kunnen nog wat zinnigs doen? Zonder weggekeken te worden. Ik denk wel eens dat het hameren op langer doorwerken eigenlijk bedoeld is als een verkapte financiële maatregel, om daarmee de pensioenen, de AOW en zo verder op te schuiven. Zeg dat dan. Probeer aan de onderkant maar meer beweging in de arbeidsmarkt te krijgen om de krapte die er nu is en nog meer komt, op te lossen.

Het herdenken van 911 is vanzelfsprekend voor alle slachtoffers, familieleden. Maar door de War on Terror, als reactie op de aanslag, hebben de meeste overheden alle rechten op een fatsoenlijk herdenken verspeeld. Wat een blunders, wat een arrogantie, wat een achterbaksheid (CIA vluchten) wat een angstzaaierij, wat een polarisatie tussen de goeden en de kwaden!
Bij de bespreking van de Vliegeraar gisteravond, hadden we het er in onze boekenclub over dat het in Afghanistan dezelfde kant opgaat. Een lange guerrilla tegen de bezetter. Dat zijn nu niet de Russen maar de Amerikanen met de andere dappere NAVO partners.
Als veranderingen niet van binnenuit komen dan heeft ingrijpen van buitenaf zelden of geen zin, zeker niet voor de lange duur.

Vandaag is de AO publicatie verschenen, die ik samen met Wim Derks en Ivar Diekerhof schreef, 'Bevolkingsdaling, van groei naar krimp'. Hoogstactueel, een scherpe analyse, deskundige conclusies.

Druk met subsidieaanvragen, -uitslagen en -interpretaties. Het Blote Voeten Pad op de Hof van Twello heeft goed gescoord. IJsselhoeven is nog niet beslist in Gelderland. Misschien helpt het bericht in de Stentor (die vreselijke naam voor het Deventer Dagblad) dat de Overijsselse subsidie al zou zijn toegekend. Dat is niet zo. Het is een vrije interpretatie van de journalist want er is alleen een positief advies over de meeste onderdelen van de aanvraag. Dat is natuurlijk zeer gunstig maar nog niet alles. We hebben naar de betrokkenen in Overijssel een mail gestuurd om te excuseren voor zoveel onbescheidenheid.
Het regelgeving-project van Toer de Boer op wordt ook steeds duidelijker want je weet nu waar de gemeenten in de komende tijd mee bezig gaan. Als je een goede input kunt leveren vanuit de wensen van de ondernemers, dan ben je goed bezig vanuit het project. Maar de opgave blijft om concreet te verbinden met abstract, dat wat ondernemers willen met de mogelijkheden van gemeenten, een ambtelijke met een ondernemers-benadering.
Verder druk aan het denken over de samenwerking in de IJsselvallei: hoe, wie, wat, welk geld daarvoor te gebruiken, waneer en met wie. Kortom nog wat vaag terwijl er een heel duidelijke wens tot samenwerking ligt met natuurlijk soms wel wat eigen agenda's.
Dat alles hoort in deze periode te gebeuren: na een vakantie moet je weer even nadenken over wat je gaat doen voordat je weer wordt opgegeten door de dingen van de dag. Maar ben nog niet uitgeëvalueerd want HX moet herijkt worden. Ik zit nu echt te dicht bij huis met het grootste deel van mijn activiteiten. Dat is niet goed.

De ontdekkingsreis door Polen. Litouwen, Letland en Estland is voorbij. Het was een heel bijzondere vakantie. Onze ogen uitgekeken in de nieuwe Europese landen, waar een razendsnelle ontwikkeling op gang komt en voorlopig nog erg ongelijk: de centra van de steden zijn jong, vol energie. Aan weerskanten van de doorgaande wegen is alles in rep en roer en ongetwijfeld in enkele regio's, die ik niet zo ken maar er zeker zullen zijn. Maar het platteland, met een eigen tempo, begint al op 500 meter van de A1 en houdt niet meer op. De Oostzeekust was druk, de merengebieden in Polen en ook op plaatsen her en der.
De geschiedenis van overheersing, dan door de ene dan door de andere macht, was overal zichtbaar. Het Sovjet-grauw, de moises, de burchten, het diep-christelijke, het oer-katholieke. Om daar allemaal goed zicht op de krijgen was de tijd te kort en de kennis van taal en teken te beperkt. Moesten ook afstanden afleggen!. 6000 km gereden. Dat is veel.

Echt als een toerist gekeken naar de chaos op de Poolse wegen, de barnsteen en het ruige houtsnijwerk, de uitgestrekte akkers waar het graan afrijpte, de pastelgeschilderde huizen, de verspreide bebouwing in de Baltische landen, de koeien aan de 'tuur', de uitgestrekte natuurgebieden, het USP voor die landen. Laten ze het koesteren, dan kunnen wij hier ophouden met de natuurdoeltypen-op-postzegelformaat.
Het was prachtig weer, beter dan hier. Zelfs het kamperen was een avontuur. Iedere keer weer een verrassing hoe het 'toeristisch aanbod' er uit zou zien.
Nu weer aan het werk. Ik heb er zin in.

Zijn het projecten? Moet je ze op de projectenpagina beschrijven? Of toch hier vermelden?
Langzamerhand is HX sterk in schrijven, vormgeven en publiceren.
Eigenlijk zou ik de alle rapporten, voorstellen, rapportages moeten vermelden die uit deze PC komen. Ik zeg wel eens dat ik gemiddeld drie bladzijden per dag schrijf. Dat is toch redelijk veel voor een VoF met anderhalve FTE.
Maar er zijn ook grotere publicaties waar we veel eer mee kunnen inleggen. Zoals de volgende:

• Het ontwikkelingsperspectief Noordoost-Overijssel, samen met Marian Tomasini; waarin toch weer een paar nieuwe accenten en 'grappen' zoals de 6 portretten
• De landgoedschetsen voor IJssellandschap, die samenkomen in de erg mooie publicatie Toegewijd Landschap
• De IJsselhoeven-documenten die we hebben uitgegeven (nog steeds te koop!), en die niet zonder HX en familie hadden kunnen verschijnen
• Een recent artikel in 'Wetenschap en Kunst' over Insel Hombroich
• Een deeltje in de AO reeks (komt uit in augustus) over 'Bevolkingsafname' dat maak ik samen met Wim Derks en Ivar Diekerhof.

En Lies werkt ondertussen aan een kunstuitgave 'Souvenirs', een boek met 150 foto's in-een-kleurencirkel. We hadden die al in een miniatuuruitgave en met andere foto's in een voorlopige opmaak gestuurd aan relaties en gerelateerden, bij het vijfjarig bestaan van HX; maar nu dus het echte werk.

Afgelopen donderdagavond 'brommers wezen kiek'n' in de Leere Lampe in Raalte. Een passende locatie daarvoor. Het was er warm en vol. Ook dat paste. Het gebiedsteam Salland had deze manier van, zoals ze dat noemden, 'speed daten' bedacht om in korte tijd veel projectideeën te krijgen voor het nieuwe uitvoeringsprogramma. Ik heb me er slecht gedragen. Maar twee suggesties. Samen met Mieke Konijn van het Kunstenlab gepleit voor een kunstmatig stuk landschap, maar dan ook helemaal plastic en gekleurd. En bij Gerrit Tuten LTO Raalte, gepolst of en hoe LTO en alles wat daarbij hoort, over de hele linie wat makkelijker, soepeler, minder claimerig, zou kunnen communiceren over zaken die ons allemaal aangaan, namelijk de eigen leefomgeving. Bijvoorbeeld ten gunste van een betere relatie tussen dorp en buitengebied, het feit dat er zo weinig wandelpaden tot stand komen, dat we voor de koe in de wei moeten betalen, dat vreselijk defensieve vaak. Een project samenwerken, het uitwerken van een echte sociale marke, daar zou ik wel aan willen werken. Of dat het haalt, we zullen zien. Maar 'brommers kiekn' was natuurlijk ook om te netwerken.
Vrijdag met Gerda van Etten (prov. Overijssel) en Jan Vedder (prov. Gelderland) bij van der Zande geweest, DG bij LNV en één dag per week Belvedère hoogleraar aan de WUR, om te zien hoe culturele planologie in de IJsselvallei haar beslag zou kunnen krijgen. Daar met veel vragen en opdrachten vandaan gekomen: wat is de IJsselvallei, zijn er dringende problemen, hebben gemeenten wat met elkaar, hoe smal is de oostkant van de IJsselvallei, wat is de identiteit? Wil je voor de komen jaren iets doen als IJsselvallei dan is het hoogtijd om het als een gebieds(programma) in het ILG opgenomen te krijgen. We hebben een informateur nodig. Zou die ook zo snel zijn/haar werk kunnen doen als die van Balkenende III?
Verder zoeken we een ambassadeur/ambassadrice voor de samenwerking in de IJsselvallei. De tijd voor verdere samenwerking in het gebied is rijp. Aan de slag!
En zo gebeurde er nog zoveel meer: een kennismaking met het succes van het gebiedsprogramma Elsenerbroek, door een gesprek met de gedreven ambassadrice/formatrice Truida Wissink. Een leesclubbijeenkomst waar ik de anderen iets kon meegeven van wat ik zelf zo bijzonder vind aan W.G. Sebald. En verder gewerkt aan een publicatie over bevolkingsafname samen met Derks voor de AO reeks, die kleine practische boekjes over actuele onderwerpen.

Deze week, een week zonder agenda. Die wordt vanuit Engeland opgestuurd naar hier en ik ben vergeten wat er allemaal in stond. Als ik afspraken niet ben nagekomen dan ligt dat daaraan! Dat is natuurlijk geen excuus.
Verder deelgenomen aan het reconstructiefestival in Rossum. Daar werd de reconstructieprijs 2006 uitgereikt aan het kulturhus /zorgcomplex in Okkenbroek. De prijs, een boter-kaas-eieren sieraard, was liefdevol gemaakt door Loes ten Anscher. Omdat die niet genoemd werd, hier een (van de site van de provincie geleende) foto van het kunstwerkje.

Op het festival werd breed geëtaleerd dat er heel veel gebeurt in het landelijk gebied. Voorlopig is daar nog weinig lijn in te ontdekken. Zoals ik vorige week al constateerde, misschien is enige ordening nodig. In de nieuwe ontwikkelingsvisie (streekplan) Overijssel?
We hebben het samenwerkingsverband Y3 waarin ik met Bottom Lines (Gerbrand) en Tympaan (Willem) samenwerkte, deze week beëindigd. Samenwerking moet iets positiefs opleveren dat was niet (meer) het geval.
Een interessante bijeenkomst gehad in Arnhem. In een Gelders - Overijssels overleg nagegaan hoe we vanuit IJsselhoeven, kunnen meewerken aan een verdere verdieping van het thema culturele planologie: cultuur, cultuurhistorie, identiteit en ruimtelijke ordening komen elkaar daarin tegen. Daar zitten we middenin.

Iets geheel anders.
Iedere dag realiseer je je weer dat wat je meekrijgt van het nieuws maar 5 % is van wat er echt aan de hand is. Het vervelende is dat je het leest en ziet alsof het de hele waarheid is . Nu weer over het beschikbaar stellen van Swift gegevens in de War on Terror. In het algemeen zullen journalisten nooit zeggen dat wat ze schrijven maar een stukje is van wat aan nieuws beschikbaar is en dat stukje ook maar een fractie is van wat werkelijk aan de hand is, hoe het werkelijk is gebeurd. Dan hebben we het nog niet eens over interpretatie. Bij ieder nieuwsverhaal zou voortaan moeten staan: "Waarschuwing, deze informatie is maar voor een heel klein deel volledig en betrouwbaar."
Van de andere kant is het verwarrende dat ik eigenlijk ook helemaal niet, in controlerende zin, wil weten wat er allemaal aan de hand is en wat de overwegingen zijn om tot een beslissing te komen. Het hoort bij democratische besluitvorming dat dat parlementair gebeurt. Eigenlijk bemoeien zich al veel te veel mensen en media met de democratie. Op een ad-hoc manier, hijgend van het ene naar het andere incident. Erger nog zijn die media die zelf als rechtbank gaan fungeren zoals het instituut Maurice de H. En nog erger zijn de politici die zich als rechter gaan opstellen, maar dat terzijde.
De roep om alles openbaar te maken, transparantie, is in de meeste gevallen dus zinloos , want dat wat je te horen krijgt is ook maar een stukje van de werkelijkheid. Het is ook niet altijd nodig en zinnig. Om met de Beus te spreken: laten zij die daarvoor gekozen zijn, hun werk goed doen. Dat is hun beroep. Dat is de democratie.

Vrijdag weer een reünie gehad. Is de tijd van het jaar en de behoefte aan terug-naar-weleer? Deze keer van de voormalige studierichting SGO, Sociale Geografie van Ontwikkelingslanden in Utrecht. Nu is dat International Development Studies.
Het was plezierig een aantal mensen weer tegen te komen. Veel waren er niet. Van mijn eigen jaar - een klein groepje van 7 studenten - was ik de enige.
Wat ook hier weer opvalt is, hoe druk de faculteitsstaf en het management praat over hun eigen interne besognes, beslissingen, problemen en dat op een reünie. Vreemd hoeveel energie, verdriet, succesjes, hoeveel aandacht een organisatie telkens weer opeist. Allemaal niet goed en meestal weinig positief bestede tijd, want 'organisatie' is toch middel en geen doel? Zelfs bij de rondleidingen door de nieuwe architecturale hoogstandjes die de Uithof langzamerhand biedt, telkens weer dat klagerige verhaal over hoeveel het kost en hoeveel er voor het inhuren van Koolhaas, Arets en Neutelings van het onderwijsbudget afgaat. Dat is een deel van de waarheid want de onderwijsomgeving van de Sovjet betonbouw van Trans I en II zoals ik ze nog kende, verleidde nauwelijks.
Misschien is dat wel de reden waarom er van mijn jaar maar een paar studenten waren.

Het weer wordt weer mooier. Er was ook helemaal niets aan de afgelopen dagen.
Aan het werk eigenlijk ook niet, afgezien van hoogstamuitstapje gisteren aan Münster. Karin Rietman van de Nuturschutzbund, liet ons zien wat ze allemaal al niet moet doet om hoogstamfruit, sap en likeuren op de markt in Münster te kunnen verkopen. Planten, snoeien, pukken, onderhandelen, kopen en verkopen, en dat allemaal met wel een heel klein clubje mensen.

Deze week vooral bezig geweest om de voorstellen voor het Blote Voeten Pad en van IJsselhoeven af te ronden. Voor 1-06-lagen ze bij de mogelijke subsidiënten in Gelderland. Nu nog een paar aanpassingen en formulieren invullen voor het VSB fonds en de Overijsselse burelen en dan is dat werk achter de rug.
Iedere keer weer vraag ik me af hoe een gewone sterveling - en daarmee bedoel ik iemand die niet in subsidiezaken is ingevoerd - met dit soort formulieren, procedures, structuren kan omgaan. Niet dus. Op hetzelfde moment weet ik dat je niet ontkomt aan de bureaucratie die hiermee gepaard gaat.
We hebben het de laatste tijd voortdurend over het terugdringen van regelgeving. Dan heeft men het over wetgeving, ARBO-regels. Dat is natuurlijk maar een stukje van de werkelijkheid. Want je zou dus ook iets kunnen en moeten doen aan de procedures, de formulieren zelf, de mensen die ermee te maken hebben en soms ook niet weten wat ze ermee aanmoeten, aan de verantwoording, de betaalorganen - het woord alleen al-, aan de driemaandelijkse rapportage, de bureaus die er geld aan verdienen. En ga zo maar door.
Straks zal de overheid vast zeggen dat de regeldruk met eenderde is afgenomen. Ik durf te stellen dat er alles bij elkaar genomen helemaal niets zal zijn veranderd. Dat is de tragiek van het systeem.
Als we nu eens alle subsidies zouden afschaffen en dat bedrag gewoon versleutelen in de reguliere budgetten? Wat minder werk voor mij, maar daar doen zich dan wel andere, meestal wel leukere mogelijkheden voor.

Een paar interessante bijeenkomsten gehad.
Woensdagmiddag met een aantal ambtenaren van de provincie Gelderland het voorstel "Werken aan IJsselhoeven" besproken. We hebben het voorstel 'heel' kunnen houden en inhoudelijk overeind. Het meedenken en zoeken naar oplossingen voor administratieve hobbels was heel plezierig. We komen er wel, dankzij de inzet van Antoinet Looman en veel anderen.
Donderdag eerst in de Lebuïnuskerk in Deventer deelgenomen aan het feestcongres van de Federatie Welstand, de koepel van welstandsorganisaties. Die krijgen vanwege de deregulering steeds minder te zeggen maar ze zijn o zo belangrijk om de ontwikkelingsplanologische anarchie nog enigszins in de hand te houden. Stichting IJsselhoeven organiseerde een excursie langs boerderijen in de IJsselvallei. Helaas verkochten we weinig boeken maar we hebben wel weer een paar notabelen kunnen interesseren voor het werk van de stichting.
Donderdagmiddag nog een goede ervaring met mensen die ergens voor gaan. Dat was in Dalfsen. Een heel positieve bespreking gehad om de wensen van Plaatselijk Belang Lemelerveld voor een wandel- en fietspad over en bij de Migaweg, mogelijk te maken. Er is nu geld en ook het Waterschap wil aan de slag, dus misschien lukt het op korte termijn om iets te doen. Het feit dat omwonenden, boeren positief betrokken zijn, blijkt van groot belang te zijn.
Vandaag met Rob le Rutte naar de Voerstreek geweest om te zien hoe daar met hoogstamfruit wordt omgegaan. Het was koud en regenachtig. Wel een prachtig gebied, helaas nog vol Vlaams, Waalse strubbelingen maar met zeer gedreven en deskundige medewerkers van het Regionaal Landschap. Het is een hele reis, maar we gaan wel een internationaal samenwerkingsprogramma proberen te realiseren.

Vandaag een heel succesvolle excursie naar Insel Hombroich begeleid voor het Studium Generale en het cultureel centrum de Vrijhof, van de Universiteit Twente. Prachtig weer, de natuur op haar mooist: alle kleuren groen, water vol kikkervisjes, blauwe regen, seringen nog in bloei. Kunst parallel zur Natur, is in dit jaargetijde een vanzelfsprekendheid, lijkt het. Het was een plezierig gezelschap geïnteresseerden die mijn inleidingen over de filosofie en de ontwikkeling van de Hombroich met aandacht tot zich namen. Ik had, als een extra service en ook om mezelf te dwingen wat zaken uit te zoeken, een reader gemaakt die het museum, de kunst, de natuur en de architectuur van Hombroich en het Raketenstation beschrijft.
Natuurlijk weer mijn fototoestel vergeten maar ik kreeg een paar foto's van Peter Timmerman die de reis organiseerde.
Belangstelling voor de reader, laat het me weten.

Zit wat te klungelen. Moet een paar projectvoorstellen afmaken en dat is vervelend werk. Herformuleren, stukken tussenzetten, cijfers kloppend maken, indicatoren benoemen en invullen. Subsidieverleners kunnen vreemde zaken vragen en wat gebeurt ermee?
Op een bijeenkomst in de IJsselvallei deze week, met LNV vertegenwoordigers van de regionale directie en de centrale directie, kwam dat ook weer naar voren. Die zijn bezig vanuit dossiers en loketten - hoezeer ze ook proberen die te 'ontschotten' - , terwijl het veld behoefte heeft aan het oplossen van simpele maar frustrerende regelingen, niet-regelingen, verkeerd beleid, allemaal van die zaken die vaak niet te vangen zijn in een van de dossiers. En met projecten die meestal niet precies passen in de ongetwijfeld perfecte subsidieregeling.
Het niveau waar het allemaal terecht komt is de arme gemeente of het programmabureau zoals dat in Wilp.
De gemeenten krijgen heel wat op hun bordje, 'over de schutting gekieperd' door de hogere overheden. Ze moeten met de enkele ambtenaren die ze hebben, zich ontwikkelingsplanologie, 'rood-voor-rood', de WMO, denken in ruimtelijke kwaliteit eigen maken op zo'n manier dat ze de ongeduldige burger kunnen bedienen. Als ik zie hoe de provincie, die toch heel wat beter bezet is, al kreunt onder de taken en instrumenten die ze allemaal van de gedecentraliseerde rijksoverheid moeten overnemen, dan heb ik compassie met de gemeenten.
Als alles goed is ga ik me met lokale uitwerking van beleid de komende tijd wat meer bezighouden want ik neem een project over van Jan van Muyden die net wethouder RO in Voorst is geworden. Doe het goed! Het project gaat over de betere afstemming op regel- en beleidsgebied tussen gemeenten onderling en met het veld, om zo regionale ontwikkeling te versterken. Later meer erover.

Het was een heel drukke week.
Een heel stimulerende bijeenkomst van de klankbordgroep IJsselhoeven met een inspirerende bijdrage van Nico Beun van het Innovatienetwerk Groene Ruimte. We konden de bijeenkomst goed gebruiken want de club IJsselhoeven is even ietsje moe na het huzarenstuk tot nu toe.
De avond ervoor een heel andere bijeenkomst. De gebruikers van het zandgat in Deventer aan de Rembrandkade, waar jachthaven, Daventria en andere verenigingen hun domicilie hebben, waren op uitnodiging van IJssellandschap bijeen. Het doel was om voorbereid te zijn, als vereniging en grondbezitter, als Rijkswaterstaat straks de nevengeulen wil realisen oa in het gebied vanaf de jachthaven naar het noorden.
Trouwens het is indrukwekkend om te zien hoeveel watersport, hengelverenigingen, etc in de tijd zijn ontstaan en hoe betrokken die zijn bij hun eigen club. Met andere woorden, liever dood dan opgaan in een andere vereniging, hoewel die bijna hetzelfde levert!
Er was deze week nog veel meer te doen, er beweegt van alles. Alleen lever het nog niet allemaal nieuwe opdrachten op. Komt wel.
Gisteravond een reünie van de 6e klas van de lagere school in Maasbree, St Gerardus Majella. Natuurlijk niet vernoemd naar mij, hoewel ik nog heel even redelijk heilig ben geweest. Toen ik naar huis reed, dacht ik dat ik eigenlijk een paar statistieken had moeten verzamelen. Wie is op deze leeftijd - het was het jaar dat de klas 60 wordt (ai!)- nog aan het werk? Ongeveer eenderde moet nog met werken de kost verdienen. Van de klas van 36 zijn er 3 dood; de klasgenoten hebben voor totaal x nageslacht gezorgd. x zijn getrouwd, x zijn gescheiden, 12 wonen buiten Maasbree. Er zijn (waren) weinig echte ondernemers tussen, afgezien van een paar boeren, een garagehouder, een groenteschoonmaak- en pakbedrijf. Hoeveel leerlingen van toen zijn gaan doorleren, zoals dat heette? De klas heeft geen BN-ers opgeleverd. Er zijn ook geen klasgenoten van naam en faam.
Een klas zoals klassen meestal zijn. Niks mis mee. Moet dat onderzoekje echt nog eens doen. Op de volgende reünie.
Die dag ook een expertbijeenkomst over demografische verandering als onderdeel van het Regio Twente project. Een goed gezelschap. Er was een inbreng van Wim Derks die in zijn nopjes was dat zijn, al tientallen jaren beschikbaren analyse en beschrijving van de bevolkingsafname, eindelijk overal wordt opgepakt. Hij is ineens populair. En de discussie verliep zoals die denk ik, meestal gaat over het onderwerp: is de teruggang van de (beroeps)bevolking een probleem? Een kans? Kloppen de cijfers wel? Het staat allemaal al in het streekplan. De teruggang kunnen we best corrigeren door meer bevolking naar ons toe te halen. Anderen weer: het is een drama, zie wat gebeurt in Oostelijk Duitsland. Voorlopig dus zwaar investeren in het bewustmaking/wording: het eigen maken van de cijfers, vaststellen dat er nu iets, dat anders is dan eerder, aan de hand is. Ontwikkelen van nieuwe parameters. Nu wordt alles afgerekend op groei. Dat is niet meer aan de orde. Zoals Derks zei: het is een 'rouwproces' waar je in terecht komt. En als je eruit bent en het een transformatie van belang vindt, dan moet je bedenken wat je moet gaan doen, op welk terrein, met welke partijen, in welk tempo. Dat er nog veel moet gebeuren illustreert het volgende bizarre voorval; we hadden de bijeenkomst in het Theaterhotel in Almelo. Bij de lunch zat aan een tafel naast ons een al even illuster gezelschap dat besprak hoe delen van het Masterplan Almelo konden worden gerealiseerd. Daar gaat het om een groei van 70.000 inwoners naar 100.000! Absoluut (te) groot denken. Dromen van politici.

Het weer slaat om. Vandaag is een 'aanhangerdag'. Allemaal mannen met aanhangers op weg met snoeihout, compost, klusmateriaal, voorjaarsopruiming? Ik dacht ook van het hout in de tuin af te komen door het te versnipperen, maar daar moet je toch echt een fatsoenlijke machine voor hebben en die kan de tuin niet in. Goed dat er in Terwolde nog een paasbult is.
Deze week op veel fronten actief geweest en het centrale thema lijkt wel: hoe gaat het landelijk gebied eruit zien? Eigenlijk hebben we daar samen geen goed beeld van en vechten we nog steeds tegen elkaar om de eigen belangen veilig te stellen. Bij de jaarvergadering van de Vereniging VeluweIJsselzoom hadden we een NL discussie die weer helemaal ging over het belang van de 'onbegrensde' ontwikkeling van een marktgerichte landbouw. Weinig aandacht voor andere vormen van regionale ontwikkeling, laat staan voor de belangen van bewoners en burgers.
Over hetzelfde ook een discussie in Zuidwest Twente. Daar gaat het om een projectvoorstel om te komen tot acties om sociaal-economische ontwikkeling te stimuleren. Er komen maar geen goede sociaal-economische projecten, is overal de klacht. Waar ligt dat aan? Heeft de sociaal-economisch planbureau gelijk dat het wel goed zit in het landelijk gebied, ligt het aan het aanspreken van de verkeerde mensen omdat we ook niet weten wie en wat zich in het landelijk gebied roert. Een ongekend succesvol project als IJsselhoeven ontstaat gewoon door de inzet van enkelen die nooit dachten daarmee bezig te gaan. Of weten we niet hoe we het moeten aanpakken en worden mensen al schuw als ze zich voorstellen een projectvoorstel te moeten opstellen, het woordgebruik alleen al. Los van dat alles moeten zij die ontwikkeling willen stimuleren, weten wat ze willen of wat gewild wordt: welk landelijk gebied? Het gekke is dat er maar enkelen zijn die zeggen dat het landelijk gebied 'maakbaar' is, maar iedereen heeft wel een beeld van hoe het er eigenlijk uit zou moeten zijn en waarom er meer ruimte voor dit of voor dat zou moeten zijn. Alsof je het dan niet over 'maakbaar' hebt.
In een bijeenkomst in het kader van 'Leven met Water' moeten horen dat er nog weinig schot zit in de aanpak van de hoogwatergeulen rond Deventer. Die zijn een paar maanden geleden al aangewezen als 'koploperprojecten' maar ze worden, als het even tegenzit, weer ingehaald worden door het peloton. Processen duren wel ongemakkelijk lang en, als je, zoals Jaap daar vanuit IJssellandschap mee bezig bent, dan frustreert dat verschrikkelijk. Mij ook maar mijn belang is minder groot. Het lijkt er trouwens op dat in Deventer meer grote projecten erge vertraging oplopen. Nu weer het Linderveld. En tegen de nieuwe woontorens op het voormalige ijsbaanterrein zullen vast ook wel een of meerdere burgercomités in actie komen. Voorlopig denk ik, laat ze zo spectaculair mogelijk worden, de torens! Dan weet je waar de stad ophoudt en het land begint, en andersom.

Met de uitslag van de verkiezingen, die weinig met lokale politiek van doen hadden - zie de uitslag in Voorst - ben ik tevreden. Het zou mensen aan het bestuur moeten brengen met meer begrip voor het feit dat meer in het landelijk gebied gebeurt dan alleen landbouw maar dat ook niet alles 'van slot' hoeft. Alleen hoop ik wel dat streeksupporters en zij die het cultureel erfgoed hooghouden, terug zullen komen.
Deze week ook bijdrage geleverd aan het uitwerken van het ontwikkelingsperspectief Noordoost Overijssel in projecten. Alleen had Marian T. dat moeten doen maar die is al te lang ziek. Bijkomen van de vervelende periode afgelopen jaar. Als je ziet wat een fusie aan negatieve energie kan opleveren. We praten er zo makkelijk over, maar wat een menselijke ellende.
Maandag voor het eerst in een situatie gekomen waarin je als adviseur uit je rol valt en je vanuit een te grote betrokkenheid je opstelt en je objectiviteit verliest. Het zijn situaties waarin je nog wel als adviseur wordt aangesproken maar als een procesbegeleider of gewoon als mens-met-een-mening opereert, de fout ingaat.
Een bijna IJsselhoeven-loze week, ook wel eens lekker. Hoewel, het boek moet deur uit en we blijken een goed voorbeeld voor velen: een aanvraag voor een excursie bij gelegenheid van het lustrumcongres van de Federatie van Welstand en een presentatie in een workshop/congres over ruimtelijke kwalteit in Overijssel. Nu ik her en der complimenten krijg over het IJsselhoevenboek van mensen die er verstand van hebben en die ik hoogacht, durf ik het zelf ook weer te bekijken en ervan te genieten.

De mededeling van Pol in de Nieuwe Oogst van deze week dat de LTO niet meedoet aan de inzet (´een actie van enkele duistere figuren in opdracht van de provincie!´) om de IJsselvallei in het Nationaal Landschap Veluwe opgenomen te krijgen, is duidelijk. De kans om samen met de landbouw via een Nationaal Landschap tot perspectieven te komen die interessant zijn voor het hele gebied lijken alweer verkeken. Jammer. Boeren werken niet in een fabriek ergens achteraf maar ze bepalen de hele leefomgeving van het platteland. Ik geloof zo langzamerhand dat alleen in de IJsselvallei nog boeren, 'echte boeren', zijn die denken dat ze alleen op de wereld zijn. Dat ze dóór kunnen groeien en ruimte claimen, die ze zelf naar believen en ongehinderd kunnen inrichten. Straks bepalen die met zijn enkelen, wat er nog aan mogelijkheden zijn voor anderen die plezierig willen wonen, voor bedrijven die verbreden - "och dat is een aardigheidje voor watjes" -; er wonen mensen die een aantrekkelijk landschap willen, die aan cultuurhistorie doen, aan recreatie en meer mogelijkheden krijgen als ze de status Nationaal Landschap hebben.

Dacht even dat het de goede kant op zou gaan; het zou lukken om een brede gebiedsvertegenwoordiging achter het plan te krijgen om de grens van het Nationaal Landschap Veluwe gelijk te laten lopen met de IJssel - dus de IJsselvallei wordt een NL -. De gemeenten bleken positief nu Dekker heeft geaccepteerd dat het streekplan de basis vormt voor de ontwikkeling van de bevolkingsgroei. Nu trekken de lokale afdelingen van de LTO de melk op. Onduidelijk, belemmeringen. Ik moet daar begrip voor hebben maar ik heb er geen zin in. Er is geen nadeel en voor heel veel bedrijven en voor nog meer anderen (bewoners, zij die zich met recreatie, multifunctionele landbouw, cultuurhistorie bezighouden) biedt het alleen maar een voordeel. Ik baal ervan.
Een paar dagen en famille wezen langlaufen in Sauerland, met heel veel andere Nederlanders merkte ik. Maar het was heerlijk. Wel zag ik de hele tijd gebroken ledematen voor me iedere keer als we weer vielen en dat was vaak. Dat kwam omdat we snel dachten teveel vaart te hebben of als een onverwacht object in de loipe stond of lag. Dat was dan een al gevallen gezinslid. Het is allemaal goed gegaan, we hebben erg veel plezier gehad en Margreet & John hun hele mooie, nieuwe huis gezien.
In een bijeenkomst in Eefde, waar toch nog enkele mensen op af waren gekomen, hebben we een begin gemaakt met het doorgeven van de aanpak die we in het project IJsselhoeven hebben ontwikkeld, naar een ander gebied in de IJsselvallei. Het project was opgezet toentertijd als een estafette. Misschien lukt het in het zuidelijk deel van de IJsselvallei van Zutphen naar het zuiden. Druk gedacht over en bezig geweest met de nieuwe projecten voor IJsselhoeven. De opdracht is om van een project van redelijk bescheiden omvang, een project van forse omvang te maken. Want het is beter één groot project te formuleren dan om 10 kleine aanvragen te doen. We moeten er allemaal erg aan wennen.
Een nieuwe opdracht gekregen uit Twente, om na te gaan of een internationaal project op het gebied van demographic change - zeg maar het nadenken over hoe met de 'krimp' en een sterk veranderende bevolkingssamenstelling omgegaan moet worden. Een delicaat politiek thema maar een thema dat de komende jaren op de agenda zal komen. De recente CBS bevolkingsprognoses laten de veranderingen al duidelijk zien voor een aantal gebieden in het noorden en oosten. De aandacht voor bouwen in het landelijk gebied heeft haar hoogtepunt alweer bereikt, nu straks alle bevolkingstoename weer in de leeglopende steden moet worden gerealiseerd.
En de politiek? Die is weer even heel zichtbaar ter voorbereiding van de gemeenteraadsverkiezingen. Vreemd zo'n democratisch proces. Nog vreemder is het als een land na zware buitenlandse druk een regering kiest en dat land daarna, omdat het verkeerd heeft gekozen, wordt gestraft door het inhouden van ondersteuning. Niet goed nagedacht in het buitenland.
Maandag komen de IJsselhoevenboekjes van de drukker. Spannend.

Een drukke week, met veel dynamiek.
Maandag de, bijna, laatste hand gelegd aan de IJsselhoevendocumentatie, samen met ontwerper Hendrix Grafische Vormgeving in Groningen, niet alleen broer maar ook bijzonder door de bijzondere kwaliteit. Zie wat een geweldig mooie boekjes het worden. IJsselhoeven in een doosje. Om trots op de zijn. Zijn we ook, vanuit de Stichting IJsselhoeven en ook vanuit HX. Ik aarzel altijd om HX te zeer te vermelden bij het werk dat ik doe voor de Stichting en ik beperk me ook in het gebruik van het logo. Lies is daar veel bedrevener in en we hebben het er vaker over hoe en wanneer het past.
Vier-03-sluiten we deze fase van het project af en presenteren we het boek: een cassette in 11 delen.
Dinsdag eerst 's morgens bij IJssellandschap de verschillende projecten in het programma Toegewijd Landschap met Jacqueline Reinders van DLG, coördinator van de ontwikkelingspool reconstructieprojecten, en Jaap Starkenburg, weer eens doorgenomen op doel, aanpak en omvang. Nu moet het zo gebeuren dat de provincie een dergelijk programma in een keer kan financieren. Want dat wil men: geld wegzetten, liefst in grotere brokken, met resultaatbeschrijving en een verantwoording achteraf. Dat wil men het liefst, maar de werkelijk is heel weerbarstig en IJssellandschap is al ruim een jaar bezig om dat gedaan te krijgen. Nu moet de kogel door de kerk. Waarschijnlijk lukt het nu.
Ondersteuning dus vanuit de ontwikkelpool. Ik had daar ook bij kunnen zitten als de offerte het had gehaald. Voor kerst had ik gehoord dat ik het niet was geworden, maar ik begreep later dat het daarbij niet om kwaliteit ging, maar omdat een ander bureau goedkoper had geboden. DLV heeft de opdracht gekregen en blijkbaar goed onder mijn prijs gezeten Ook onder dé prijs, dat is het tarief dat voor een dergelijke verantwoordelijke opdracht gevoeglijk geldt. Niet mooi.
Woensdag deelgenomen aan het opstellen van de integrale gebiedsvisie voor Wesepe eo. Eindelijk wordt het dorpsontwikkelingsplan, de voorstellen van woonlandschappen, de voorstellen van oa HX/Equivalent in het plan landinrichting Olst-Wesepe, de inpassing van de omleiding van de N348, dat alles in één kaart verwerkt. Dat moet Plaatselijk Belang Wesepe, de ondernemersvereniging maar ook de gemeente goed doen. Als het nu ook maar met betrokkenheid van bewoners voortvarend, - maar niet te voortvarend - doorgaat.
Woensdagavond me opgeladen voor een andere interessante bijeenkomt. Ik schreef op 17 december al over onze inzet om de IJsselvallei als onderdeel van het Nationale Landschap Veluwe (wel herkenbaar natuurlijk) opgenomen te krijgen. Woensdag hadden we een bijeenkomst met een brede vertegenwoordiging vanuit de IJsselvallei om te kijken of we meer belangen konden verenigen voor opname in het NL. Er was een zeer goede vertegenwoordiging uit het gebied: een mens of 25 onder wie de helft bestuursleden van LTO afdelingen en verder een paar gebiedspartijen. Het werd een flinke discussie over kansen, subsidies, onbetrouwbare overheid, belemmeringen, onzekerheid, wéér een maatregel, het gebied onder een stolp. Gaandeweg de avond toch ook en vooral, de bereidheid om er samen nog eens goed naar te kijken en de afspraak dat de LTO afdelingen zelf de balans opmaken. Onze inzet is om te zorgen dat een gevarieerde landbouw de basis is van een gebied waarin de kernkwaliteiten bijzonder zijn en dienen behouden te blijven. We gaan door in een breed verband!
Donderdagmorgen een workshop voor het uitwerkingsplan Dalmsholte. Ik was blij dat ik de vrijdag ervoor met vertegenwoordigers van Plaatselijk Belang Lemelerveld samen met een groep boeren en andere bewoners van de Migaweg ten noordoosten van Lemelerveld bijeen had gezeten en in twee uur een paar wandelpaden/fietspaden heb kunnen intekenen. Dat is eens wat anders dat een proces van jaren soebatten, traineren, ruziemaken over een wandelmogelijkheid in Terwolde die er nog niet is. Wat is het geheim? Iemand van PB die zelf boer is? er moet voor iedereen een stukje winst inzitten en de zaak bespreekbaar maken/houden. De uitwerking van het gebiedsplan Dalsmholte groeit stukje bij beetje. Het blijft moeilijk om sociaal-ecomische maatregelen te benoemen voor een gebied met 1200 inwoners zonder een duidelijk oriëntatiepunt.
Daarna met Marrit Klompe op de provincie gepraat over de nieuwe projecten van IJsselhoeven. Onze 'ingehouden' aanpak voor het projectvoorstel 'slim onderhoud' was wat verkeerd gevallen, de aanvraag was te bescheiden. Ik zei al, men zoekt naar ambitieuze projecten die makkelijk te beheren zijn vanuit de provincie. We zitten dus nu met een probleem. Gelderland heeft een bescheiden opzet al goedgekeurd. Sommige gemeenten ook al. Dit weekend maar eens hard over nadenken hoe we dit oplossen. Eigenlijk is het dus een luxeprobleem. Van Zwolle, aan het einde van de middag door naar Hardenberg waar het ontwikkelingsperspectief Noordoost-Overijssel "Kwaliteiten verbinden" is vastgesteld en die middag nog gepresenteerd is aan een vertegenwoordiging van het gebied. Eindelijk vastgesteld. Er was nog een beetje aan gesleuteld, mn meer aandacht voor landgoederen en cijfers over het belang van recreatie en toerisme; arme Giel moest op zoek naar de absoluut ontoereikende cijfers over recreatie en toerisme. Wat wordt die sector slecht gemonitored. Door Piet Jansen bedankt voor onze inzet, Marian Tomasini en ik, en aan mij het verzoek de beste wensen van het hele gebied over te brengen aan de door griep gevelde Marian. Nu volgt de uitvoering en, helaas, men trekt de integraliteit die we in de thema's hadden beschreven, weer uit elkaar door in een sociale, economische en ruimtelijke workshops een uitvoeringsprogramma op te stellen. Had er ons maar bij gehouden. Dat staat garant voor verwarring en vernieuwing op een integrale manier.
's Avonds met Willem en Gerbrand doorgesproken hoe we als Y3 - het samenwerkingsverband van ons drieën - de opvolging van Tanja Knollema, die als coördinator van de VIJZ helaas weggaat, moeten regelen. Wat gaan we aanpakken. In ieder geval een doosje VIJZ maken vind ik.
Vanmorgen eerst bij Herman Arendsen geweest om weer even bij te praten over wat allemaal beweegt in de reconstructiecontreien. Veel, en er moet nog heel veel gebeuren, mn projecten, projecten, projecten. Ik heb aangegeven dat er in niet georganiseerd verband zoveel onbekend talent is dat met plannen loopt en te triggeren is. Ik merk dat aan de IJsselhoevenclub die uit het niets zich organiseert en zaken oppakt. En verder zal ik een voorstel schrijven over sociaal-economische effectrapportage. Want het is heel vreemd dat, nu we aan integrale gebiedsuitwerking doen, die wél via een MER of een SMB (Strategische Milieu Beoordeling) wordt ge-ante-evalueerd maar dat dat blijkbaar niet geldt voor sociale en economische effecten. Kortom een Duurzaamheids Impact Rapportage (DIR).
Nu is het vrijdagmiddag en ben ik moe, zeker nu ik het allemaal heb opgeschreven. Toch wel leuk, het is ook wel eens goed om iets meer te schrijven van de dagelijkse besognes. Ondertussen komt deze nog een offerteverzoek binnen, zijn we nog bij boekhandel Praamstra geweest die de IJsselhoevencassette graag wil verkopen, heeft Lies een prachtig boekje gemaakt voor Afke d'r merklappen en is er nog een leven thuis, met Woppie die bijna een brilletje op moest. Ook leuk.

Aansluitend op het verhaal van gisteren. Voor ik er van beschuldigd wordt dat ik de verdorven jeugd niet wil aanpakken en een generatie naar de knoppen laat gaan, een paar opmerkingen. In plaats van de onsamenhangende en onaffe voorstellen voor straf en sanctie waar de items in het journaal om gingen, moet toch ook aandacht zijn voor zaken die je als oorzaak van ontsporing der jongeren zou kunnen aanmerken. Wat dacht u van
* De onbegrensde promotie van alle mogelijke hippe drankjes, die vrijelijk beschikbaar zijn.
* Het overaanbod aan kekke gadgets en de oproep om telkens nieuwe, nog modieuzere mobieltjes, cameraatjes, aan te schaffen.
* De opgefokte clip- en bling-scène waar steeds meer, zeer jongeren aan meedoen.
* Het voortdurende aanwijzen van weer een groep jongeren die niet deugt. Meestal buitenlanders. Stigmatiseren.
* De geweldige jeugdwerkeloosheid met name onder specifieke groepen, alweer buitenlanders.
* De agressie in het game aanbod en op de tv in het algemeen: jackass-achtige programma's.
* Het feit dat het bijna onmogelijk is om niet beroemd te worden al is het maar voor een paar minuten als je het aantal verkiezingen en afval-races bekijkt: overleven in een hotel van gevallen sterren, op temptation island, in de modellenwereld, in de wereld van de verlopen prostituees. Wat is het allemaal ranzig. Natuurlijk hoef je er niet naar te kijken, maar het zijn wel de rolmodellen.
Kortom voor je het alleen hebt over flinke oplossingen, moet je eens naar mogelijke oorzaken kijken en naar de partijen die er baat bij hebben dat drank, drugs en een flitsend leven ruim beschikbaar zijn.
Daarom erger ik me aan de flinke taal en de ad-hoc oplossingen waarmee de politiek blijkbaar telkens moeten scoren. Het moet van binnenuit komen, vanuit de voorbeelden van ons allemaal.

Nog even. Wat zou het toch heerlijk zijn. De omroepverenigingen maken geen programma's meer (of houden zich nog bezig met het sorteren van alle informatieaanbod). Twee goede publieke netten met enigzins een profiel, een minumum aan reclame - om nog wat extra inkomen te hebben - en de rest achter de decoder, echt commercieel. Alle tussenoplossingen die nu worden gebreid zijn schijn en werken niet. Aan de laatste verzuiling, die in de media, moet toch ook eens een einde kunnen komen.
Ophouden. Genoeg gepreekt. De media en ik ook.

Iedere keer doet het me weer pijn te beseffen dat alle humanitaire en ontwikkelingsinspanningen in de wereld sinds 9-11 met het grootste gemak worden overgedragen aan militairen en zelfs aan private ondernemingen die daarvoor ingehuurd worden. Het gebeurt allemaal vanuit politiek-strategische, economische en andere oneigenlijke redenen, ingegeven door de belangen die te maken met de oorlog tegen het terrorisme. Waar blijven de protesten van ons allen die eerder betrokken waren ontwikkelingssamenwerking? We dachten toen nog dat je enige achtergrond, gevoel voor ....., opleiding, training moest hebben om elders in de wereld met ontwikkeling bezig te zijn.
Aanleiding is een bericht in de krant dat de bevelhebber van de Amerikaanse strijdkrachten in Irak afgeeft op de ministeries van Defensie en Binnenlandse Zaken. "Vines stelt dat in Irak het leger en de veiligheidsdiensten aanmerkelijk beter zijn georganiseerd dan de ministeries. De bevelhebber zet vraagtekens bij de wijze waarop de ministeries de troepen steunen, betalen, bevoorraden en voorzien van water, munitie, reserveonderdelen en wapens''. Hallo, alle aandacht gaat toch uit naar de militaire operaties - en dat leidt alleen maar tot meer terrorisme - terwijl het politieke en bestuurlijke proces op een onnozele en ondeskundige manier begeleid wordt door (semi-)militaire adviseurs die denken dat democratie hetzelfde is als rustige verkiezingen. Wat heeft Bush c.s. in Irak toch over ons afgeroepen.
En nu moet er ook nog een Nederlands militair ontwikkelteam naar Afghanistan.